مفهوم کارآفرینی،پایان نامه آمیخته بازاریابی کارآفرینانه

1-1-  کارآفرینی

1-1-1-                 تاریخچه کارآفرینی

 

با نگاهی گذرا به سیر تاریخی واژه “کارآفرینی”، روشن می­شود که کارآفرینی، ریشه ای[1] فرانسوی داشته و اگر چه از ابتدای خلقت بشر- همراه با او- در تمام شئون زندگی حضور داشته، اما به صورت رسمی در ابتدا تنها در حوزه موزیک مطرح بوده ­است(صمدآقایی، 1388). این واژه در فرهنگ لغات آکسفورد نیز “رئیس یا مدیر موسسه ملی موزیک” تعریف شده ­بود. اما از سال 1939، کارآفرینی وارد حوزه جدیدتر و وسیع­تر کسب و کار شد(صمدآقایی، 1388؛ ناهید، 1388). در این برهه زمانی، “کارآفرین” به کسی گفته می­شد که موسس یک بنگاه اقتصادی باشد(صمدآقایی، 1388). همچنین اقتصاددان­ها برای اولین بار، این واژه را در نظریه­های اقتصادی خود به کار بردند(عبدالملکی، یوسفی افراشته، پیرمحمدی، سبک­رو، 1387) و گسترش آن را بهترین راه برای رهایی از رکود و بحران اقتصادی معرفی کردند(هیل، هولتمن و میلز[2]، 2008). تحقیقات در مورد این زمینه از پژوهش اقتصاددانی به نام جوزپ اسچامپتر[3] نشات گرفت. وی معتقد بود که عامل اصلی رشد اقتصادی، کارآفرینانی هستند که محصول جدید و یا شیوه­های جدید تولید و دیگر نوآوری­های مرتبط با فعالیت های اقتصادی را معرفی می­کنند(بارینگر، بلودرن[4]، 1999). این تحقیقات در دهه ۱۹۷۰ میلادی به اوج خود رسید. جایی که اقتصاددانان پس از مشاهده شکست مدیریتِ تقاضای مصرف­کننده، برای جلوگیری از تورم مستمر در این دهه به کارآفرینی توجه کردند. اقتصاددانان دریافتند که بهره­وری دو یا سه درصدی سالانه سال­های دهه ۱۹۵۰و۱۹۶۰، تقریبا در دهه۱۹۷۰ به صفر رسید­ه ­است. این مساله باعث شد تا به جای توجه به مدیریت تقاضا، بر عرضه کالا و خدمات که در قلمرو کارآفرینی قرار داشت، بیشتر توجه کنند(ناهید، 1388).

بعد از آن بود که این مفهوم در حوزه­های مختلف علوم انسانی از جمله مدیریت، جامعه­شناسی و روان­شناسی و در چند دهه اخیر در بازاریابی مطرح شد(تقی زاده، تاری، موسوی، 1386)؛ به طوری­که امروزه می­توان ادعا کرد کارآفرینی از عمده­ترین جریان­های حاکم بر حیات بشری در آغاز دهه سوم میلادی به شمار می­رود(طاهری، شایان جهرمی، ترابی، 1389).

 

 

1-1-2-                 مفهوم کارآفرینی

 

امروزه بر محققان اگرچه نقش کارآفرینی در رشد اقتصادی محرز گردیده(بومول و همکاران، 2007؛ سیمپسون، پادمور، تیلور و فریکنال هوگس[5]، 2006) و از آن تعاریف زیادی ارائه شده است؛ ولی با وجود این، مفهوم و ماهیت اصلی­اش همچنان شناخته شده نیست و نمی­توان تعریف استاندارد و جامعی از آن ارائه کرد(صمد آقایی، 1388؛ هیل، مک گون، 1999). اما به طور کلی در تعاریف موجود از کارآفرینی، با 3 نوع رفتار مواجه می­باشیم:

• پذیرش پیشگامی
• سازماندهی مجدد و مکانیزم های اجتماعی/ اقتصادی جهت بهره­برداری از منابع
• قبول خطر و شکست(شهرکی پور، ندری، شیرمحمدی، 1389).

در جدول 2-5 نیز به بعضی از این تعاریف اشاره شده است.

[1]. Entrepreneurship

[2] . Hills, Hultman & Miles

[3] . Joseph Schumpeter

[4] . Barringer & Bluedorn

[5] . Simpson, Padmore, Taylor & Frecknall-Hughes