پنج عملکرد برای مدیریت در برابر چالشهای زنجیرهی تأمین
بسیاری از تکنولوژیها و ابزارها در بهبود راهکارهای زنجیرهی تأمین مورد استفاده قرار میگیرد. دامنهی پیاده سازی تکنولوژی، راههای جدیدی را برای تغییر ساختار سازمانی از تکنولوژی سخت افزار به تکنولوژی نرم افزار و اطلاعات برای سازماندهی میگذارد. برای رسیدن به کارایی و اثربخشی در مدیریت زنجیرهی تأمین، پنج عملکرد را برای مدیریت تفکیک کردهایم که این پنج وظیفه تا اندازهای عاملی برای سازماندهی است.
مهارت و اثربخشی زنجیرهی تأمین به صلاحیت و درستی این پنج عملکرد وابسته خواهد بود.
عملکرد1: ساختار شرکای زنجیرهی تأمین:
طراحی زنجیرهی تأمین بر اساس کارایی که بر روی عوامل استراتژیک و با توجه به نیازمندیهای مشتری برای طراحی زنجیرهی تأمین است، پایه ریزی شده است، بطوری که محدودهی محصولات موجود، سرویسها، محصولات جدید یا بخش مشتریان را پوشش میدهد و بر پایهی آگاهی از محصول نهایی در زنجیرهی تأمین پایه ریزی میشود. این به این مفهوم است که در دورهی طولانی، کیفیت محصولات برای ادامهی رقابت باید توسعه و بهبود بیابد. همچنین یکپارچگی زنجیرهی تأمین، میزان رقابتپذیری سازمان را تعیین خواهد کرد.
عملکرد 2: پیاده سازی ارتباطات مشارکتی:
این بخش به انواع مشارکتهای ضروری برای شرکت اشاره میکند. این عملکرد ارتباطات زنجیرهی تأمین را به مشارکت با عوامل خارج از شرکت گسترش میدهد. هر تغییری در زنجیرهی تأمین باید به اطلاع شرکا برسد و در کل زنجیره پیاده شود.
در این قسمت عملیات پشتیبانی فرآیندهای زنجیرهی تأمین بیان میشود.
- سازماندهی تغییرات و نقش عملکردها در تغییرات زنجیرهی تأمین
- فرآیندهای مشارکتی برای طراحی مجدد زنجیرهی تأمین
- اجرای ارزیابیها و نقش آنها
- جایگاه عملکرد مدیریت زنجیرهی تأمین درون شرکت.
عملکرد 3: طراحی زنجیرهی تأمین برای سوددهی استراتژیک:
مدیریت زنجیرهی تأمین، مشارکت موثر عوامل خارج از شرکت را ایجاب میکند. اما ارتباط هر شرکت با شرکتهای خارج از آن بسیار مشکل زاست. در مورد شرکا دقت به موارد زیر ضروری است:
- مرکز رقابت: هدف مدیریت زنجیرهی تأمین و انتخاب شرکا چه تأثیری بر اهداف رقابتی دارد؟
- انگیزهی شرکا
- ساختار شرکا
عملکرد 4: اطلاعات مدیریت زنجیرهی تأمین:
نقش سیستمهای اطلاعاتی را در اصلاح زنجیرهی تأمین نباید نادیده گرفت. این بخش نقش تکنولوژی را در اصلاح زنجیرهی تأمین نشان میدهد. تغییرات سیستمی باید تغییرات (اصلاح) فرآیندها و استراتژی شرکت را تحت الشعاع قرار دهد.
- عناصر سیستم زنجیرهی تأمین
- نوآوری تکنولوژی
- استفاده از وابستههای نرم افزاری
- مشکلات موجود در مراحل پیادهسازی
عملکرد 5: کاهش هزینهی زنجیرهی تأمین
شاخص اصلی بهبودی زنجیرهی تأمین، کاهش هزینه است. این کوششها برای استراتژیها و سیاستهای کارایی انجام میشود. چهار دلیل اصلی هزینهزایی عبارتند از:
- عدم وضوح فرآیند زنجیرهی تأمین
- تغییرات رویههای داخل و خارجی شرکت
- ضعف موجود در طراحی تولید
- وجود اطلاعات ناقص برای تصمیمگیری(وجدی وحید، 1383، ص 29).