سهیم می‌شود و می‌تواند به مدت نامحدود مالک سهام خود باشد. همچنین، به سرمایه‌گذار اجازه فروش کالا و خدمات تولیدی در داخل و خارج  داده می‌شود.

و دبیرخانه سازمان تجارت خارجی این نوع سرمایه‌گذاری‌ها را این‌گونه تعریف می‌کند:

«سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی وقتی واقع می‌شود که یک سرمایه‌گذار در یک کشور قرارداد اموالی را در کشوری دیگر تحصیل می‌کند، با این قصد که آن اموال را اداره کند. تملک کند بدون اینکه محدود به مدت معین باشد» سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی عبارت است از سرمایه‌گذاری که متضمن مناسبات بلندمدت و منعکس‌کننده کنترل و نفع مستمر شخصیت حقوقی یا حقیقی مقیم یک کشور (سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی شرکت مادر) از شرکتی واقع در خارج از موطن سرمایه‌گذار باشد.
در این نوع سرمایه‌گذاری کنترل بایستی همگام با سرمایه‌گذاری باشد. میزان سهم در مالکیت که برای کنترل لازم است در برخی حالات معمولاً داشتن 10 تا 25 درصد سهام با حق رأی حداقلی است که به آن سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی اطلاق می‌گردد. در برخی از حالات داشتن 100% سهام هم کنترل را تضمین نمی‌کند. وقتی دولتی دیکته می‌کند که شرکت چه کسانی را باید استخدام کند، چه چیزی را به چه قیمتی بفروشد می‌توان گفت که کنترل شرکت‌به‌دولت منتقل‌شده است. (3)
3-2-2-سرمایه‌گذاری غیرمستقیم خارجی
این نوع سرمایه‌گذاری «پورت فولیو»(1) نیز مشهور است و به سرمایه‌گذاری خارجی در اوراق بهادار اطلاق می‌شود. خرید انواع سهام شرکت‌ها در معاملات بورس، خرید اوراق قرضه، اعطای وام و اعتبار در زمره این نوع سرمایه‌گذاری است. در این حالت سرمایه‌گذار خارجی در اداره واحد تولیدی نقش مستقیم و حضور فیزیکی نداشته و مسئولیت مالی نیز متوجه او نیست. هدف از این نوع سرمایه‌گذاری کاهش ریسک و افزایش درآمد است.
3-3 بررسی روند سرمایه‌گذاری در اقتصاد ایران