اجزاء سرمایه در گردش:/پایان نامه مدیریت سرمایه بر ثروت سهامداران

اجزاء سرمایه در گردش

2-8-1) دارایی­های جاری

ماتور^[1] (2003) دو ویژگی اصلی را برای دارایی­های جاری بر شمرد که عبارتند از عمر کوتاه مدت و تبدیل آن به سایر اشکال دارایی. شرکت­ها می­توانند از طریق اداره صحیح موجودی نقد، حساب­های دریافتنی و موجودی کالا، نرخ بازده را حداکثر کند و ریسک نقدینگی و تجاری را به حداقل برساند. بالا بودن مانده دارایی­های جاری یا هریک از حساب­ها، ریسک را افزایش می­دهد (ماتور، 2003).

2-8-1-1) وجه نقد

وجه نقد هم شامل تنخواه و هم شامل پول نقد نزد بانک می‎شود. یک شرکت برای معاملات و اهداف سوداگری^[2] نیاز به وجه نقد دارد. وجه نقد منجر به توسعه نقدینگی شرکت می شود اما سوال اینجاست که چرا شرکت در زمانی‌که اختیار سرمایه‎گذاری در اوراق بهادار کوتاه مدت را دارند، باید ذخایر نقدی داشته باشد؟ پاسخ این سوال ایجاد نقدینگی بیشتری در زمانی است که اوراق بهادار قابل معامله^[3] باشد. وجه نقد باید در سرمایه گذاری‎ها مورد بررسی قرار گیرد که برای یک کسب و کار اطمینان پیوسته‎ای از این سرمایه‎گذاری حاصل شود. بدون شک یک شرکت زمانی می‎تواند از وجه نقد خود بهره جوید که آنرا در اوراق بهادار قابل معامله‎ای که نیز قابل پرداخت باشد سرمایه گذاری نماید. نگهداری ذخایر نقدی برای تمامی کسب و کار امری قابل توجیه می‎باشد اما چه مقدار وجه نقد بایستی یک شرکت نزد خود نگه دارد؟ سوال خیلی مهمی است، زیرا حداقل وجه نقد ممکن است شرکت را در موقعیتی که توانائی پرداخت بدهی‎های جاری خود نداشته باشد، قرار می‎دهد (ژانگ، 2012).

از سوی دیگر تراز نقدی^[4] ممکن است هیچ بازده‎ای را حاصل نکند. سطح حداقل ذخایر نقدی وابسته به توانائی یک شرکت در جهت افزایش وجه نقد در زمانی است که اولاً مورد نیاز باشد، ثانیاً در آینده به وجه نقد نیاز داشته باشیم و بر این اساس وجه نقد را درجهت مقابله با وقایع ناگهانی آتی نگه دارند.

شرکت‌ها همچنین می توانند با ذخایر نقدی کافی از فرصتهای سرمایه گذاری در دسترس بهره ببرند اما داشتن سطح بالایی از ذخایر نقدی، یک منبع بیهوده (بلااستفاده) را ایجاد نماید. افزایش ذخایر نقدی معمولاً به فرصت‎های سرمایه‎گذاری در دسترس آتی، بازده سرمایه‎گذاری و هزینه معاملات سرمایه‎گذاری‎ها در بازار وابسته می‎باشد. ما کمینه و ماکزیمم کردن تراز نقدی را مورد بحث قرار دادیم اما تراز نقدی بهینه‎ای که می‎تواند با سودآوری و نقدینگی تراز شود، چیست؟

میلر- اور^[5] (1966) معتقد است که مدل مدیریت نقد، مدلی ریاضیاتی می‎باشد که فقط به شرکت‎ها جهت درک تراز نقدی بهینه هدف^[6]، یاری نمی‎کند بلکه در جهت درک سطح ماکزیمم ذخایر نقدی می‎باشد.

Z = {(3 × TC×V) / (4×R) + L)} ^1/3

این فرمول تراز نقدی هدف را فراهم می‌آورد که:

TC: هزینه معاملات^[7]

V: واریانس جریان نقدی خالص روزانه^[8]

R: نرخ بازده سرمایه گذاری کوتاه مدت^[9]

L: حد تحتانی (پائینی)^[10]

میلر همچنین فرمولی را برای سطح فوقانی یا تراز نقدی ماکزیمم^[1] ایجاد کرده است.

= 3Z-2L تراز نقدی ماکزیمم

مدیریت یک شرکت تصمیم روی تراز نقدی کمینه و یا حد نقدی تحتانی را از طریق به‌خاطر آوردن فاکتورهای که قبلاً بحث کردیم، می‌گیرد. به گفته میلر در صورتی یک شرکت وجه نقد بیشتری از تراز نقدی هدف داشته باشد، در آن زمان بایستی اقدام به خرید اوراق بهادار نماید تا بتواند سطح نقدی خود را کاهش دهد. و اگر منابع نقدی کمتری نسبت به جریان نقدی هدف داشته باشد، در آن زمان بایستی اقدام به فروش اوراق بهادار نماید. د.

[1] Maximum Cash Balance

[1] Mathur

[2] Speculation Purpose

[3] Marketable Securities

[4] Cash Balance

[5] Miller-Orr

[6] Optimal Target Cash Balance

[7] Transaction Cost

[8] Variance Of Net Daily Cash Flow

[9] Rate Of Return On Short Term Investment

[10] Lower Limit